Dag 2 Florence

Voor vandaag staat het fort en een fietstocht op het programma. Tussen door is er nog misschien tijd voor een bezoekje aan het centrum. Bij de kassa bij het ford blijkt dat we korting hadden kunnen krijgen, als we onze treinkaartjes konden laten zien. Helaas, wie rekend daar nu op? Het festival is een soort culturele handige handen; Mosta Internazionale dell'Artiginato. Het is een groot complex met heel veel gebouwen waar allerlei kunstzinnige dingen werden getoond. Zoals recycling van oude lp's, handgemaakte houten pennen, vintage kleding, zelfontworpen en gemaakte juwelen, tekeningen etc etc. Sommige dingen waren het kijken niet waard, maar veel is met zorg, vakmanschap en finesse vervaardigd. De dames kopen een ketting met Murano glas er in verwerkt. Het ziet er schitterend uit. Ondertussen is het 13.00 uur geworden, tijd om te lunchen. Na de lunch lopen nog een hal binnen. Daar staat de droomkeuken van Karin. Geheel in rustieke landelijke stijl.
Van alle gemakken voorzien, maar toch eenvoudig. Na deze ontdekking gaan we richting centrum, want we hebben een fietstocht besproken om 15.00 uur. Ondanks en misschien wel omdat het zondag is, wordt almaar drukker. In heb nog niet eerder zo'n drukke stad mee gemaakt. De gebouwen en kerken zijn imposant, maar die krijg je niet op de foto zonder op z'n minst een hele groep touristen uit alle delen van de wereld.
Om 15.00 uur is de groep fietsers compleet en gaan met Frederica, onze gids, naar de fietsengarage. Dat gaat niet zonder slag of stoot. Er zijn filmopname aan de gang voor het laatste boek van Dan Brown, getiteld Inferno. Ook iets omlopen blijkt geen zin te hebben. Uiteindelijk komen we bij de garage, waar iedereen een fiets uit zoekt. Na 100 meter horen we een amerikaanse gillen op de fiets. Zij vindt het geweldig. Ja thuis fietst ze niet, dus ze is niet veel gewend. De tour is erg leuk, maar het is opletten geblazen. Voetgangers lopen waar ze maar willen, scooters hebben helemaal maling aan de andere verkeersdeelnemers en auto vormen wonderlijk genoeg nog de minste problemen. Onderweg stelt Peter nog een vraag over wat ons is opgevallen in Pisa. Daar heeft de Dom een half dak met pannen en de andere helft is zink/lood. Het antwoord verbaasde ons enorm. Ze begint een verhaal te vertellen over de strijd tussen Pisa en Florence en eindigt met de boodschap dat ze elkaar z'n beetje haten. Het antwoord over het dak is nooit gekomen en we durven het ook niet te vragen. De tocht gaat verder langs alle bezienswaardigheden en na verloop van tijd steken we de Arno over. Daar aan de andere kant worden we getrakteerd op een heerlijk ijsje. Na ruim twee uur proberen we weer bij de garage te komen. Kennelijk is men nog niet helemaal uit gefilmd, want weer kunnen we er niet door. Gelukkig duurt het maar kort. Er wordt geroepen; it's a rap. We kunnen er door en zo sluiten we een leuke tocht af. We gaan naar ons eetadresje; Da I Matti.
Waar we heerlijk hebben gegeten. Terug in het hotel doen we nog een spelletje Fase 10. Om 23.00 doen we het licht uit, morgen weer een dag.