Hoofddorp, nog even thuis

Na een nacht van niet veel slapen, staan we om 5.45 uur op. We hebben een uur om alles gereed te hebben voor vertrek. Dat wil zeggen, eten, wassen, koffers inladen etc. Stefan brengt ons naar Schiphol, waar we afscheid nemen van Nederland om 10.00 uur. Op dat moment stijgt het vliegtuig op richting Engeland. Eindbestemming Amerika! Maar voordat we daar zijn, vliegen we langs Ierland, IJsland en over Groenland (wat overigens een prachtig gezicht is), over de Northwest Territory's naar San Francisco in circa 12 uur. We worden goed verzorgd door de stewardessen aan boord. Kitty heeft er wel 11 in zien stappen. Later verteld de gezagsvoerder dat er ook drie piloten zijn (altijd handig). Op verre vluchten is dat kennelijk normaal. Om de tijd te doden kijken we een filmpje, doen een puzzel, slapen we wat en krijgen regelmatig iets te eten en te drinken. De keuze om twee stoelen naast elkaar te nemen is goed uitgepakt. Geen last van mensen die voor je langs moeten en meer loopruimte naast de rij.
Om 12.10 uur Pacific Time landen we dan op San Francisco Airport (Nederlandse tijd 9 uur vroeger). Alleen als je gewend om soepel langs de douane te gaan en de koffers op te halen dat gaat dat hier heeeel anders. Iedereen gaat in lange rijen ( zoals in de Efteling) naar de douane. Vooraf hebben we, naast het Esta-formulier, in het vliegtuig een formulier moeten invullen. Dit heeft te maken met de aangifte van geld, goederen en etenswaren e.d. Met de papieren en de paspoorten in de hand melden we ons uiteindelijk bij 1 van de vele ambtenaren. Hoewel ze erg aardig zijn, willen ze van alles weten en worden er vingerafdrukken gemaakt van beide handen en tot slot ook nog een foto (het is niet duidelijk of je gehele gezicht op de foto komt of alleen bijvoorbeeld je iris). Dan koffers ophalen. Omdat het lang geduurd heeft voor dat we door de douane zijn, zijn de koffer er al lang. Dat is in sommige andere landen we eens anders.
Met de koffers gaan we op pad naar de verhuurafdeling van de auto. Dat blijkt wel en toch ook weer niet goed aangegeven. Uiteindelijk bleek het een treintje te zijn met de Bleu-line als route. Bij de autoverhuur aangekomen blijken ze allemaal naast elkaar te zitten. Een grote balie met autoverhuurders. Na wat formaliteiten gaan we uiteindelijk op pad met een Kia!! Sorento 4WD (zelf gekozen). Plenty of space!!!!
De navigatie (Navigon) heeft gewerkt, we komen aan bij het hotel aan de Lombardstreet in San Francisco We bekijken twee kamers en we besluiten (nou ja we, Kitty dus) om de kamer aan de voorkant te nemen. Reden: uitzicht op een deel van de beroemde brug. Na een kort bezoekje aan de supermarkt gaan we vroeg slapen. Eigenlijk is vroeg heel laat, omdat we nu eenmaal 9 uur tijdsverschil hebben.
Hotel Rating: There no place like home, 5 star+