Dag 2, Oosterijk, Bregenz, Ibis Hotel

De tweede dag. Na het ontbijt, bereiden we ons voor op een aktieve dag. We lopen naar het dalstation van de Pfänderbahn. Die brengt ons naar 1022 meter hoogte. Vandaar hopen we een mooi uitzicht te hebben over de Bodensee. Eenmaal aangekomen gaat dat niet helemaal lukken, er is dichte bewolking en de berg is in nevelen gehuld. Jammer, maar het is niet anders. We besluiten dan maar een rondje om een natuurpark te maken. Er staan prachtige edelherten, in het duits Rot Hirsch genaamd. Even verderop zien we ook wilde zwijnen en steenbokken. Het is net voedertijd. Ze krijgen vers gemaaid gras en dat lusten ze kennelijk wel. Het is ook duidelijk te zien hoe het zit met de hiërarchie. De grootste mannelijke steenbokken eten eerst en dulden de andere niet in de buurt. Later eet de rest. Aansluitend gaan we nog even naar de Pfänder spitze op 1064 meter. Nog steeds geen goed uitzicht. Dan maar wat drinken bij Berghof Pfänder, een echte Almdudler. Een grote eetgelegenheid, die wel weten hoe ze de doorgaans grote toeristenstroom moeten verwerken. Voordat we weer op pad gaan schaffen we nog even een kuhlschrankmagnete an. De reis naar beneden besluiten we te voet te doen. Afgezien van de werkelijk prachtige natuur, hadden we daar halverwege spijt van. Onze knieen zijn daar onvoldoende voor getraind en doen behoorlijk zeer. Via Obendorf keren we weer terug in de oude binnenstad van Bregenz. We halen even wat te eten en te drinken bij de Spar. Met een smoothie en koffiebroodje zitten we even later op een bankje op het plein. Hoewel Kitty het broodje niet heel erg lekker vind, is het wel genieten! Na dit intermezzo gaan we een poging wagen om een restaurant te bespreken. We lopen een hofje binnen en we belanden bij de Goldener Hirschen. Met onze steenkolen duits proberen we te reserveren. De gastheer merkt kennelijk dat we hollands zijn en begint in het nederlands. Dat scheelt enorm, want even later hadden we een reservering om 18.30 uur. Eenmaal buiten zien we dat hier ook de fietsenverhuur zit. Dus ook de fietsen maar geregeld. Voor Kitty ging dat niet simpel. Enerzijds door modellen en anderzijds door de ideeën die Kitty zelf had. Maar goed, uiteindelijk had Kitty een lage instap met een normaal stuur, 21 versnellingen en fietstassen. Alleen, toen we eenmaal bij het hotel waren zegt ze; ik ga toch nog even terug, want ik glij van het zadel af. Gelukkig was het probleem met een ander zadel snel opgelost. Alles is nu klaar voor de grote fietstocht. Het avondeten bij de gouden herten leverde een heerlijke gemengde salade, patat en twee! snitzels op. Als toetje na, persikenijs in een bolletje vanilleijs met een korstje van nootjes met sahne toe. Heerlijk! Terug in het hotel nemen we nog een wijntje.